Field Office

Ik heb wel gemerkt dat als ik hier iets wil bereiken, ik zelf pro-actief zal moeten zijn. Er zal niemand iets van zeggen als ik gewoon niets zou doen. Maar daar ben ik natuurlijk niet voor gekomen.

Ze willen graag hulp met het opstellen van HRM beleid voor de Field Offices. Daar werken de mensen samen met "the poorest of the poor" om hun situatie te verbeteren.

Om daar iets zinnigs over te kunnen zeggen, wilde ik graag gaan kijken op zo'n Field Office. Aanvankelijk kreeg dat voorstel weinig bijval. "Wat je wil weten, kun je ook aan mij vragen", was de reactie van de HRM manager van het hoofdkantoor.

En toen moest ik echt al mijn beïnvloedingsstijlen aanspreken om mijn zin te krijgen. Uiteindelijk had ik succes met mijn opmerking dat ik zo onder de indruk was van het werk op de Field Offices, dat ik daar heel graag eens rond wilde kijken. Toen bespeurde ik ineens wel iets van enthousiasme. "Dan gaan we er bij twee kijken, morgen en overmorgen. We gaan naar een kantoor dat goed draait en een ander kantoor, waar het wat minder soepel verloopt." Nou, dat vond ik prima.

Op de foto poseer ik met een aantal medewerkers voor het Field Office. Die kleurloze figuur, dat ben ik. We hebben ruim twee uur gesproken over hun werk en wat de wensen op het gebied van HRM zijn. Omdat zij geen Engels praten (en ik geen Hindi) fungeerde de HRM manager als tolk.

Ik was verrast hoe open ze zijn over hun werk en waar ze tegen aan lopen. Deze mensen komen allemaal uit de leefgemeenschap waarvoor ze werken. Medewerkertevredenheid is daarmee cruciaal. Als deze medewerkers hun ontevredenheid mee naar huis nemen, dan loopt het draagvlak voor de projecten meteen een serieus risico. Kijk, dat zou ik zelf nooit bedacht hebben.

Toen ik daar toch was heb ik ook nog even rond gekeken en kwam ik deze 3 dames tegen. Wat steekt hun prachtige kleding mooi af bij het groene rijstveld!