woensdag 15 juli 2015

De bergmeren van Champorcher / Mont Avic (seconda parte)

Het Parco Mont Avic is vooral bekend om zijn vele bergmeertjes. Natuurlijk krijg je die niet zo maar te zien, maar moet je eerst een stukje wandelen.

Hier kronkelt het pad nog door het bos en heb je wat schaduw.

Maar onherroepelijk passeer je de boomgrens en wordt het wat ruiger en warmer. Hier maak ik een foto van de Col du Lac Blanc. Daar achter liggen de meertjes.

Eerst het Lac Noir.

En dan het Lac Blanc met weer de Monta Rosa op de achtergrond.

En, omdat het zo mooi is, nog een keer het Monte Rosa massief door de telelens.

maandag 13 juli 2015

Parco Mont Avic

Vandaag zijn we naar het nationaal park Mont Avic gegaan. Het startpunt van de wandeling was Dondena. Volgens de kaart kon je er heen rijden. De routeplanner kende het plekje niet en later bleek de weg volgens de routeplanner 10 kilometer voor het eindpunt te stoppen. Omdat de eigenaresse van de agriturismo had gezegd dat je er echt kon rijden, hebben we het erop gewaagd. En -het was wel spannend- maar het is gelukt.

Eerst kwamen we bij het Lac Miserin. 

En daar staat dit leuke kerkje, Notre Dame de la Neige. De naam klopt, want er lag sneeuw.

Er was ook een berghut, de Refugio Miserin. Daar was een kraantje en kon de waterfles gevuld worden.

En het bleef niet bij water, we bestelden ook maar een kaasplankje. Ter ondersteuning van de berghut zeggen we dan, al is het natuurlijk gewoon omdat het zo lekker is. En je moet goed eten in de bergen. Ze hadden trouwens ook een rijke collectie aan bieren. Maar ik moest nog lopen en autorijden, dus op dit punt heb ik de berghut niet ondersteund. Gelukkig waren er genoeg gasten die, ook al was het nog vroeg in de middag, dat wel deden.

Dit hebben we in Drenthe ook, veenpluis. Op de achtergrond het Lac Noire en de Col Pontonnet.

En met het bier is het ook nog goed gekomen. Aan het einde van de middag in ons stamcafé in Champorcher.

zondag 12 juli 2015

Lac de Vercoche

Vandaag stond een wandeling naar het Lac de Vercoche op het programma. Het was opnieuw prachtig weer, al waren er voor het eerst sinds dagen weer eens wat wolkjes te zien. De temperatuur is nog steeds hoog, ver boven de 30 graden, maar er staat wel steeds een lekker windje. Dus zonnebrand smeren. 
Hier het meertje waar het om ging. 

Wat we vooraf niet wisten is, dat we hoog genoeg klommen om de Matterhorn (Cervino zeggen de Italianen) te kunnen zien. Zoals je kunt zien laat ik hem even links liggen.

Om een foto te maken van het Monte Rosa massief.