woensdag 23 juli 2014

Mirissa en Hikkaduwa

Na tweeënhalve week trekken door Sri Lanka is het nu even tijd om wat bij te komen. We verbleven eerst 2 dagen in Mirissa.

Af en toe lurk ik een kokosnoot leeg.


Of bespreek het leven met een gepensioneerde legerofficier. 

Het uitzicht vanaf het terras van ons huisje.

Er is ook een leuk zwembad en op de achtergrond is de Indische Oceaan. 

Leuk die golven. Als is de combinatie met een zwembroek waarvan na ruim 10 jaar het elastiek wat minder begint te worden niet echt ideaal.

Daarna nog twee dagen naar een andere badplaats, Hikkaduwa. Dit is het uitzicht vanaf de ontbijttafel op het zwembad. Het ziet er mooi uit, maar het water is niet gekoeld en daardoor veel te warm om in te zwemmen. Het zeewater is beter van temperatuur.

De drankjes in Hikkaduwa zijn trouwens wel gekoeld, zoals bijvoorbeeld deze iced coffee.

Galle Fort

Deze muur is ooit aangelegd in de Hollandse tijd. Daarbinnen noemen ze het Galle Fort.

Nog meer herinneringen aan de koloniale tijd. De oudste protestantse kerk van Sri Lanka. 

 
Hij ziet er goed onderhouden uit.

Ook hier malariaslachtoffers.

En dit poppetje op de grafsteen ziet er dan wel vrolijk uit, het betreft hier vast ook een gevalletje wisse dood.

zaterdag 19 juli 2014

Buduruwagala

Buduruwagala betekent Boeddha afgebeeld in steen. Dat wil je natuurlijk niet missen.

Maar er is opvallend weinig belangstelling voor. Waar er normaal een schoenenoppasser staat met een hele kast waar je je schoenen in bewaring kunt geven, moeten we hier het schoeisel onbewaakt achterlaten. Veel schoenen staan er niet.

Met 16 meter het hoogste Boeddhabeeld van Sri Lanka. Ruim duizend jaar oud. De witte pleisterlaag is nagenoeg verdwenen. Ze denken dat hij ooit geschilderd was in felle kleuren. Maar die opsmuk vind ik ook helemaal niet nodig.


Rechts van de grote Boeddha staat dit drietal.

 
En links, wat weggestopt maar zeker niet minder fraai, deze twee. 

En omdat het zo mooi is, nog een totaaloverzicht.

donderdag 17 juli 2014

Horton Plains National Park

Als je naar de Horton Plains wil, kun je maar het beste vroeg gaan. Er is namelijk een uitzichtpunt en in de loop van de ochtend trekt dat helemaal dicht en kun je door de mist niets meer zien. Dus wij vertrokken om 6 uur van het hotel. 

De weg erheen is slecht en heel steil en daardoor niet te doen met een normale auto, dus hebben we dit busje geregeld. Dit is overigens niet het hotel waar wij logeren. Hier ging de chauffeur even wat drinken. Wij aten het ontbijtpakket, dat we meekregen van ons eigen hotel, hier op. De bijgeleverde worst hebben we niet geprobeerd, maar de honden aten het gretig op. 

 
Nog voor we het eigenlijke park in waren, zagen we vanuit de auto al een groep sambarherten.  

Deze markering is niet te missen. We nemen het rondje langs Baker's Fall en World's End. Totaal bijna 10 kilometer waar je vanwege het klimmen en dalen ongeveer 3 uur over doet.


Af en toe stoppen we even zodat ik een foto kan maken.

Dit is dan die Baker's Fall. 

En dit is World's End. Er is hier een afgrond van bijna 900 meter diep. Maar er is ook een geweldig uitzicht. Het zicht was redelijk goed. De wolkjes die je nu ziet, zullen binnen een uur zijn veranderd in een dicht mistgordijn.

En onderweg ook nog wat opwinding. Er kroop een slang over het pad. De gids meteen in opperste staat van paraatheid. Hij wist te vertellen dat het een giftige soort was. En ook al stond hij er meters vanaf, bij elke beweging van de slang deinsde hij verder terug. Hij wilde een steen pakken om hem naar de slang te gooien. Dat ging mij zelfs te ver, ik herinnerde hem eraan dat je in dit natuurpark de dieren niet mocht verstoren en liep gewoon met een boogje om de slang heen. De gids kreeg bijna een hartverzakking, maar de slang bleek banger voor mij dan ik voor hem en kroop verder weg.
Later heb ik nog even wat gegoogled. Een roughsided snake, niet giftig en voedt zich voornamelijk met mieren. Niets om je druk over te maken dus.

woensdag 16 juli 2014

Van Kandy naar Nanu Oya

Vandaag gingen we met de trein van Kandy naar Nanu Oya. Om 6 uur zijn we opgestaan. je wil de trein tenslotte niet missen en je moet door de ochtendspits naar het station.

Duidelijke borden geven aan waar je moet zijn. Om 10 voor 9 op spoor 2. De wijzers van de klokjes op het bord kan iedereen zo verdraaien. Of dat er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar de trein arriveerde ruim een half uur na het aangegeven tijdstip. Voor niets zo vroeg opgestaan.

In Nederland zijn ze dan afgeschaft, hier krijg je nog netjes een kaartje.

Tijdens de rit staan alle deuren open. Handig om een foto te maken.

Een veilig idee dat het spoor zo goed wordt onderhouden. En dat allemaal terwijl de dienstregeling gewoon wordt uitgevoerd.

Overal thee.

En na 4 uur komen op het eindpunt aan. De vertraging is inmiddels opgelopen tot een uur. Als je goed kijkt, kun je zien dat het perron toch minstens een 60 centimeter lager ligt dan de trein. En uiteraard zonder een trapje of zoiets. 
Nanu Oya ligt op 1800 meter hoogte en daardoor is het wat minder warm. Ik zou spreken over een mooie zomerdag, het was 24 graden.We werden op het station afgehaald door onze gids die oorwarmers en een muts droeg. Ook lopen de locals hier allemaal met winterjassen aan en is dat ook meteen het voornaamste artikel dat er op de plaatselijke markt wordt aangeboden. 

Terwijl wij naar de auto lopen, gaat de trein al weer verder.

dinsdag 15 juli 2014

Kandy

We zijn 3 dagen in Kandy. Een aangename stad in de heuvels. Daardoor is het wat koeler (of beter gezegd, minder heet) en valt er soms een fikse regenbui. Dit is ons hotel, Cinnamon Citadel geheten, gezien vanaf het zwembad. 

 
En hier het zicht vanaf de ontbijttafel op het zwembad en daarachter de rivier.

Dit is de Tempel van de Tand. Hier wordt een hoektand van Boeddha bewaard. Ooit smokkelde prinses Hemamala deze tand verstopt in haar kapsel vanuit India naar Sri Lanka. Daarmee is dit met afstand de belangrijkste religieuze plek van Sri Lanka. Vele gelovigen komen 's ochtends naar deze tempel om een glimp op te vangen van de gouden stoepa waarin hij wordt bewaard. Je mag er heel even vlug langs lopen, dan gaat de boel weer achter slot en grendel.  

Maar gelukkig hing er ook een schilderij waarop de tand staat afgebeeld.

Voor de tempel staat talloze bloemenkraampjes.

Verder het normale straatbeeld, dat je in dit soort steden kunt verwachten. Vele brommers, tuctucs, bussen verzorgen een enorme verkeerschaos en de bijbehorende benzinedampen.

Verzorgde kraampjes met groente en fruit.

En een Boeddhistische monnik die zijn geluk beproeft met een loterij ticket. 

zondag 13 juli 2014

Dambulla

 
Bij Dambulla ligt een bijna 200 meter hoge rots. Als je daar zo'n 100 meter omhoog loopt dan zijn daar 5 grotten, met in elke grot een grottempel. Van buiten ziet het er niet erg bijzonder uit.

Maar de tempels zijn echt prachtig. Er staan in totaal 150 Boeddhabeelden, van groot tot klein. De grootste ligt in de eerste grot en is 14 meter lang. Dit zijn de voeten.

Dit is in de grootste grot, 50 meter breed, 25 meter diep en 7 meter hoog. Kijk toch eens hoe sereen. 
Ook een enorme diversiteit aan formaten.

Alle muren en plafonds zijn prachtig beschilderd.

Als je in de buurt bent, zeker even langs gaan. Ik vond "de grotten van Dambulla" eigenlijk een beetje lomp klinken, maar zo verfijnd als dit zie je niet vaak.

zaterdag 12 juli 2014

Sigiriya (this post is not appropriate for monks)

Maar de Sigiriya biedt nog meer dan een mooi uitzicht. Via speciale wenteltrappen kun je een galerij met prachtige fresco's bereiken.

Ooit waren er verdeeld over de gehele rots zo'n 500 van dit soort afbeeldingen. Alleen deze afgelegen galerij is bewaard gebleven. De andere fresco's zijn verwijderd door boeddhistische monniken. Zij konden niet mediteren met zulke prenten aan de muur. Raar als je bedenkt aan wat voor verleidingen Boeddha zelf door Mara werd blootgesteld.  

Al met al vertegenwoordigen ze een bijzondere kunsthistorische waarde, verder is er nergens in het overwegend boeddhistische Sri Lanka dit soort kunst te vinden. En kunnen de monniken dus ongestoord mediteren.
Welbeschouwd legde koning Kassapa al rond het jaar 480 de basis voor de huidige Free the Nipple movement.

Sigiriya

Niet te missen deze 200 meter hoge rots. In de vijfde eeuw bedacht een koning dat het wel leuk was om boven op deze rots een paleis te bouwen. Bovendien had hij ruzie met zijn broer. En met een paleis zo hoog, hoefde hij nooit bang te zijn dat zijn broer onverwachts op bezoek zou komen.

Om comfortabel naar boven te komen zijn wat trappen aangebracht. Dit is het laatste stukje. Op de voorgrond zijn nog net twee leeuwenpoten te zien. Vandaar de naam Leeuwenrots.

Het laatste stukje.

En na een uur klimmen sta je dan tussen de resten van het paleis. Het is wat uitsloverig om boven op zo'n rots een woning te bouwen, maar het uitzicht is prachtig.

En dit zijn de resten van het zwembad dat de koning voor zijn 400 vrouwen liet aanleggen.