Citytrip Rotterdam

Toen we nog in Brielle woonden, kon je zo even naar Rotterdam. Maar eigenlijk kwamen we er zelden. De nieuwe markthal en het nieuwe stations waren nu de aanleiding om er nog eens heen te gaan, en dan maar gelijk een paar dagen. Het nieuwe Ibis hotel aan de Wijnhaven diende als onze uitvalsbasis. Een aanrader trouwens, prima gelegen en ook nog eens spotgoedkoop. 

Hier de markthal. Het viel mij eerlijk gezegd wat tegen. De beschilderingen van de wand/plafond is leuk. Bij een markthal denk ik aan de hallen die je in de zuidelijke landen vaak ziet. Een gezellige drukte, een gemêleerd publiek en veel verse eetwaar. Dat mis ik hier. Alleen maar luxe eetwaren, een eenzijdig publiek (van het type cognac kleurige schoenen) en eigenlijk helemaal niet gezellig.   

Maar het nieuwe station maakte alles weer goed. Wat ziet dat er prachtig uit. Het station van Rotterdam ken ik niet anders dan dat het een zootje en bouwput is. De overstap van de trein naar de metro (richting Slinge) vond ik vroeger de meest ongure plek van Nederland. En nu ziet het er allemaal even mooi uit.  

Gisteren was het een grijze dag. We stonden bij de Euromast, maar besloten even af te wachten of het vandaag beter weer zou worden. En dat bleek zo te zijn. Dit was de Euromast vanochtend, in het zonnetje. Wel zo goed voor het uitzicht. (En bovendien waren we gisteren de kortingsbonnen vergeten mee te nemen.)

Kijk, wel zo leuk als je nog wat kunt zien als je boven staat.

Na een hele dag door de stad wandelen bleef het avondprogramma beperkt tot een wandeling van het hotel naar een restaurant (en terug), maar ook dat levert al leuke plaatjes op.

Sleen, Erm en Diphoorn

Sleen, daar had ik dan wel eens van gehoord. Bovendien heb ik ooit doorheen gewandeld, want zowel het Pietenpad als het Drenthepad komen er door. Van Erm en Diphoorn had ik nog nooit gehoord. Maar die bestaan en de Knapzakroute K51 komt er ook nog langs. Op de gids stond "wandelen door onbekend Drenthe", dus dat klopte.
 

Midden in het nogal kale landschap ligt er zomaar een bosje. Zo lijkt het. Het is echter een oude joodse begraafplaats. 

Tot 1919 was er een joodse gemeente in Sleen. In 1869 telde zij 89 leden, dat was meteen het hoogtepunt. Groot genoeg voor een eigen synagoge in Sleen en deze begraafplaats. De synagoge is niet meer, maar deze begraafplaats is gelukkig in ere gebleven.

De synagoge mag dan zijn verdwenen, de protestantse kerk staat er nog wel.

En dit "Armhoes" staat er ook nog steeds. In de televisieserie Bartje (opgenomen in 1972) deed het dienst als het armenhuis "Lange Jammer". Oorspronkelijk was het dat ook, maar tegenwoordig is het een kinderdagverblijf.