Gisteren was de geboortedag van Johann Sebastian Bach. Een mooie aanleiding om maar eens naar een uitvoering van de Matthäus Passion te gaan. Het was Astrid gelukt om top plaatsen te regelen in de Nieuwe Kolk in Assen. Op de vierde rij, precies middenvoor. Dankjewel.
De grote zaal in de Nieuwe Kolk ziet er prachtig uit. Tijdens het inspelen kon ik er nog even een foto van maken.
En toen begon het. Meteen bij het openingskoor (dat ondanks de lengte een mooie keuze bij een crematie is) hoor je dat het niet alleen een mooie zaal is, maar dat ook de akoestiek prima is. Niet geheel onbelangrijk voor een concertzaal.
Het is bij zo'n Passion altijd even afwachten hoe de solisten het doen. De evangelist vond ik werkelijk indrukwekkend. Ik vind het eigenlijk een beetje een suffe rol, maar deze was echt geweldig: zonder opsmuk met mooi geprononceerd en verzorgd uitgesproken Duits. Jezus zong zonder de partituur nodig te hebben, dat vind ik ook wel stoer. De countertenor is altijd lastig, niet iedereen heet Robin Blaze, maar deze was goed te doen. En hij mag zulke mooie stukken zingen. Je zou haast spijt krijgen dat je jezelf niet hebt laten castreren. Bij wijze van spreken dan.
Ik ben een leek maar wat me wel opvalt is dat de muziek van Bach doorgaans de hemel wordt ingeprezen (helemaal terecht overigens), maar dat je weinig hoort over de teksten van Picander en die vind ik ook heel mooi. "Können Tränen meiner Wangen nichts erlangen, o, so nehmt mein Herz hinein!" Dat is toch prachtig.
Kijk, ik was er echt. Voor de gelegenheid had ik zelfs speciaal een paarse trui aangetrokken, het is immers vastentijd.
