vrijdag 26 december 2014

Kerstwandeling

Na al het herfstweer van de laatste weken, heeft het vannacht zo waar gevroren. En na eerste kerstdag wil je sowieso wel naar buiten. Tijd voor een wandeling. Voor de gelegenheid gaat onze dochter ook mee. (Dat is bijzonder, de laatste keer was in augustus 2012 in de Imbros kloof.)  

Kijk daar lopen ze, moeder en dochter, over de brug bij Marsdijk. Het zonnetje breekt net niet door en dat zou zo blijven. Dat levert mooie plaatjes op.

Een uitgebloeide berenklauw. 

Een bevroren braamblad.

#fromwhereistand #puddlegram

Kijk daar heb je ze weer, nu op de Kampsheide.

Deze spin heeft het kennelijk opgegeven. Een niet afgemaakte spinnenweb. 

zondag 14 december 2014

Lieveren

Vandaag liepen we wat bij Lieveren. Het dorpje stelt niet zo veel voor, maar het ligt wel aan het Lieversche Diep. En ze hebben goed hun best gedaan om deze beek weer vrolijk door het stroomdal te laten meanderen.

Hier hebben ze een stuw aangelegd.

Met de lage zon en de blauwe lucht ziet het er allemaal prachtig uit.

Het Mensingebos is in rond 1707 ingezaaid. Deze eik zou er dus zomaar al ruim 300 jaar kunnen staan.
Midden in dat Mensingebos ligt ineens een stuk heide, het Moltmakersstuk. En dat heeft dan weer te maken met een natuurlijke laagte (een zogeheten stroet) die hier ooit was. Allemaal overbodige weetjes uit het wandelgidsje. Daarin weten ze precies hoe het vroeger was.

Hoe het er nu is, dat staat helaas niet in dat gidsje. Deze brug bijvoorbeeld. Bij het herstellen van de oorspronkelijke loop van de beek en de herinrichting van het beekdal is de oversteek op een andere plaats terecht gekomen. Dus moest er even wat gezocht worden. Maar het een zonnetje erbij en een mooie blauwe lucht, was dat niet onoverkomelijk.

zondag 7 december 2014

Wandelen bij Amen

De hele week hebben we al wat donkere en grijze dagen, maar het werd wel weer eens tijd om er op uit te trekken. Hier een veld met bladrammanas, dat als stoppelgewas is gezaaid. Het was een zachte herfst, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat dat spul nog in bloei komt voordat het doodvriest. 

En gevroren heeft het. Als je goed kijkt, zie je op het water wat ijs op drijven.

Volgens mij is de agrarische functie van het stroomdal van het Amerdiepje niet meer zo groot. Toch heeft iemand ooit de moeite genomen om schrikdraad aan te leggen.

De meeste paddestoelen zijn weer weg of veranderd in een slijmerige massa. Je hebt echter ook echte winterpaddestoelen, zoals deze winterhoutzwam. Schijnt nog eetbaar te zijn ook.

En als je de moeite neemt om op de grond te gaan liggen, kun je zien hoe de hoed er van onderen uit ziet. Bijzonder.

zondag 23 november 2014

Fietsen

Een flauw herfstzonnetje en windstil. Een mooie dag om er met de Brompton op uit te trekken. 

Het Balloerveld. 

 
De weg tussen Oudemolen en Loon.

Het hunebed van Loon.

zondag 28 september 2014

Terschelling (part 2)

Een dagje Terschelling.

Eerst een stukje fietsen van Paal 8 naar strandtent Heartbreak Hotel voor een kopje koffie.

En daarna een wandeling over De Boschplaat. Hier een lawaaierige zwerm spreeuwen die wat bossen met duindoorn leegeten. 

Door de duinen naar het strand. Dat is hier zo breed, dat er een groothoeklens (gekocht voor 5 euro bij Lidl) aan te pas moest komen.

 
De enige zeehond die we zagen, en nog dood ook.

Beelden uit zee, een kunstproject aan de Waddenzee. Ik weet niet wat ik leuker vind, de beelden of de schapen. Ik weet het eigenlijk wel, het is de combinatie met de wadden op de achtergrond. 

Nog een tip natrekken. Een bezoekje aan De Bessenschuur. Wie mij een beetje kent, weet dat ik dan ongezoet cranberrysap bestel. Want wie zit er nu te wachten op een blaasontsteking? En een stukje cranberry cheesecake erbij. Voor de smaak.

En tenslotte wat eten bij strandpaviljoen West aan Zee.

zaterdag 27 september 2014

Terschelling

Wat een prachtig weer voor een weekeindje Terschelling.

Traditiegetrouw huren we op een waddeneiland een tandem. Zo blijf je ook een beetje op de hoogte van de moderne ontwikkelingen. Voor het eerst een fiets met een traploze versnelling.  

En zo ziet dat er dan uit, met zijn tweeën op zo'n fiets.

Even een trappetje omhoog het Kaapsduin op.

En dan is dit het uitzicht op de Waddenzee. 

De kerk en het kerkhof van Hoorn.

zondag 24 augustus 2014

Heide

Nu het nog even kan, wilden wij nog wat bloeiende heide zien. Gisteren probeerden wij het Hijkerveld. De beheerder had erg zijn best gedaan. Alles was zo geplagd, dat er alleen maar hele kleine plantjes stonden. Wel mooi paars. Over een paar jaar zal het er vast prachtig uit zien. 

De heide viel dan misschien wat tegen we zagen wel deze schapen. Het zijn Schoonebeker heideschapen, de grootste heideschapen die er zijn. Een zeldzaam ras, in 1970 waren er nog maar 50. Inmiddels zijn er weer een paar duizend. Ze zijn te herkennen aan hun "nieuwsgierige oren". Wat daarmee bedoeld wordt weet ik niet, maar ik heb de oren maar extra goed op de foto gezet.

Terug naar de heide. Om geen risico te lopen sloeg ik het naslagwerk "Paarse Pracht, heidelandschappen van Drenthe" er op na. Daar zijn naslagwerken immers voor. Daar werd De Wildenberg aangeprezen. "De heide ziet er uit om door een ringetje te halen. Mooi schrale begroeiingen met buntgras, heidespurrie en korstmossen worden hier afgewisseld met vitale en helder paars bloeiende struikheide". Vandaag hebben we het gecontroleerd, en het klopte aardig.
 

zondag 10 augustus 2014

Cavolo Nero

In de moestuin staat ook palmkool. En wel de originele cavolo nero uit Toscane. Dat klinkt toch geweldig. En ja, het is een mooie plant. Zowel de rupsen (van inderdaad het koolwitje) als het konijn vinden het heerlijk. Met een belangrijk verschil, het konijn wacht geduldig af tot hij wat krijgt.

Natuurlijk ideaal om in een groene smoothie te doen. Ten minste, de die hard zweren bij boerenkool in de smoothie. Ik had al slechte ervaringen met de reguliere boerenkool in de smoothie, maar ik heb het nog maar eens met palmkool geprobeerd. Kijk eens hoe mooi de smoothie er uit ziet. En dan wil je zo graag dat die zelfgekweekte palmkool een succes is. Maar helaas, het was echt niet te doen. Zonde van de banaan, watermeloen en aardbeien.

Gelukkig is er een alternatieve bestemming, de ribollita. Deze Toscaanse specialiteit wordt ook wel zuppa di cavolo nero genoemd. De soep was prima, alleen jammer van die taaie stroken palmkool. Ik vind de plant mooi genoeg om hem te blijven kweken. En heb respect gekregen voor de rupsen van het koolwitje. In het Engels heten ze trouwens cabbage worms. Dikverdiend!

vrijdag 8 augustus 2014

Zwembroek

Ik heb het speciaal opgezocht, precies 10 jaar gelden kocht ik in Ouddorp een zwembroek. Tijdens de laatste vakantie bleek hij zijn beste tijd gehad te hebben. Letterlijk en figuurlijk was de rek er uit. Met als gevolg dat er na elke golf een heuse bouwvakkersdecolleté zichtbaar werd. Dat leverde zo veel commentaar op, dat ik de falende zwembroek maar in Sri Lanka heb achter gelaten. Jammer, want het was een fijn broekje.

En daarbij zag hij er ook nog fantastisch uit. Kijk maar eens op deze oude foto.


Gisteren kocht ik een nieuwe. Ik ga er vanuit dat deze wat langer mee gaat. Het zal wel even wennen zijn, zo'n kort broekje. 

zondag 3 augustus 2014

Blueberries, lots of blueberries.

Zaterdag, zeg maar rustig Superzaterdag, was er een aanbieding bij de Lidl. Een pond blauwe bessen voor slecht € 1,99. Dat is niet duur, dus ik kocht een kilo. Kennelijk was er weinig belangstelling voor, want even later hing er een bord dat de prijs verder was verlaagd. 

Dus nog maar even 3 kilo op de band gezet. Brengt het totaal op 4 kilo.

De eerst kilo verdwijnt in fruitsalade, toetjes en smoothies. De rest wordt ingevroren. Hier zijn ze, losgestort in de diepvriesla.

Om, eenmaal bevroren, in afgepaste porties te worden bewaard. Een top weekeinde al met al.

woensdag 23 juli 2014

Mirissa en Hikkaduwa

Na tweeënhalve week trekken door Sri Lanka is het nu even tijd om wat bij te komen. We verbleven eerst 2 dagen in Mirissa.

Af en toe lurk ik een kokosnoot leeg.


Of bespreek het leven met een gepensioneerde legerofficier. 

Het uitzicht vanaf het terras van ons huisje.

Er is ook een leuk zwembad en op de achtergrond is de Indische Oceaan. 

Leuk die golven. Als is de combinatie met een zwembroek waarvan na ruim 10 jaar het elastiek wat minder begint te worden niet echt ideaal.

Daarna nog twee dagen naar een andere badplaats, Hikkaduwa. Dit is het uitzicht vanaf de ontbijttafel op het zwembad. Het ziet er mooi uit, maar het water is niet gekoeld en daardoor veel te warm om in te zwemmen. Het zeewater is beter van temperatuur.

De drankjes in Hikkaduwa zijn trouwens wel gekoeld, zoals bijvoorbeeld deze iced coffee.