Als je naar de Horton Plains wil, kun je maar het beste vroeg gaan. Er is namelijk een uitzichtpunt en in de loop van de ochtend trekt dat helemaal dicht en kun je door de mist niets meer zien. Dus wij vertrokken om 6 uur van het hotel.
De weg erheen is slecht en heel steil en daardoor niet te doen met een normale auto, dus hebben we dit busje geregeld. Dit is overigens niet het hotel waar wij logeren. Hier ging de chauffeur even wat drinken. Wij aten het ontbijtpakket, dat we meekregen van ons eigen hotel, hier op. De bijgeleverde worst hebben we niet geprobeerd, maar de honden aten het gretig op.
Nog voor we het eigenlijke park in waren, zagen we vanuit de auto al een groep sambarherten.
Deze markering is niet te missen. We nemen het rondje langs Baker's Fall en World's End. Totaal bijna 10 kilometer waar je vanwege het klimmen en dalen ongeveer 3 uur over doet.
Af en toe stoppen we even zodat ik een foto kan maken.
En dit is World's End. Er is hier een afgrond van bijna 900 meter diep. Maar er is ook een geweldig uitzicht. Het zicht was redelijk goed. De wolkjes die je nu ziet, zullen binnen een uur zijn veranderd in een dicht mistgordijn.
Later heb ik nog even wat gegoogled. Een roughsided snake, niet giftig en voedt zich voornamelijk met mieren. Niets om je druk over te maken dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten