Tynaarlo - Zeegse

Dit is Tynaarlo, het start- en eindpunt van onze wandeling van vandaag. Ooit hadden ze hier en station, een pianofabriek en een fabriek waar ze melkbussen en later biervaten maakten. Maar dat alles is niet meer. 

Het Zeegserloopje is er gelukkig nog wel.

Het Sieperveen.

Het miezerde een beetje en dan blijven de meeste mensen binnen. En wie wel naar buiten gaat wordt verbaasd aangestaard.

Hunebed Tynaarlo

Dit is het hunebed van Tynaarlo. Ooit heeft het rijk deze hoop stenen aangekocht voor het bedrag van maar liefst 299 gulden. Bij de verkoop werd bedongen dat de schapen van het dorp bij het hunebed mochten worden geweid. Anders was het vast nog duurder geweest. Misschien komt het hunebed bekend voor. 

Dit hunebed is namelijk te zien op deze schoolplaat "De heide met Hunebed bij Tinaarloo" uit 1905 van de hand van Bernardus Bueninck. En hij koos dit hunebed omdat het bekend stond als het best bewaarde hunebed van ons land. De heide is inmiddels verdwenen, maar het hunebed is nog goed te herkennen.

Knapzakroute Schoonloo - Grollo

In de bibliotheek zag ik een boekje met de beschrijving van de knapzakroute Schoonloo - Grolloo. Een prima excuus om die wandeling dan ook maar eens te gaan maken. "Wandelen door onbekend Drenthe" stond er ook nog op als ondertitel (en aanprijzing vermoed ik). Zo onbekend is Drenthe inmiddels niet meer voor mij.

   

Met zijn vennetjes...

... en schapen.

Een zwerfkei. Maar, zo wordt in de routebeschrijving uitgelegd, niet zo maar een zwerfkei. In 1966 werd deze kei gevonden tijdens werkzaamheden in Schoonloo. Maar het nabijgelegen plaatje Rolde heeft hem ingepikt. Pas in 1987 werd dit onrecht hersteld en heeft de belangenvereniging Schoonloo het voor elkaar gekregen dat de steen terug "naar huis" kon. Daar staat hij nu, fier rechtop, in het dorpscentrum. Hij draagt de naam "Trekkerskei" omdat ze er zo hard aan hebben moeten trekken om hem weer in Schoonloo terug te krijgen. Toch maar goed dat er een belangenvereniging is in Schoonloo.

Hier en daar was nog wel wat te zien van de schade die de storm 2 weken geleden heeft aangericht. We zagen vele tientallen omgewaaide bomen. 

Vorig weekeinde mochten we van Staatsbosbeheer nog niet de bossen in. Te gevaarlijk. Ik heb niet gehoord dat die waarschuwing weer is ingetrokken. Dus eigenlijk waren we onverantwoord bezig.

Het laatste stukje voerde langs het Grolloërdiep. Mooi met die bomen tegen de donkere lucht. En natuurlijk kun je niet ongestraft genieten van zo'n donkere lucht. Het begon al snel flink te hagelen.

Ertrinken, versinken, unbewusst, höchste Lust

 

Zo'n dertig jaar geleden maakte ik kennis met Tristan und Isolde. Een collega student natuurkunde had de CD's van de Bernstein's uitvoering en was zo vriendelijk ze te kopiëren op cassette bandjes. Ik weet nog goed dat ik na 4 uur dacht dat het afgelopen was als Isolde tijdens het derde bedrijf in elkaar zakt naast het lijk van de uiteindelijk gestorven Tristan. Maar nee hoor, de koek was nog niet op. Nog lang niet. "Kurvenal! Hör! Ein zweites Schiff!" Het laatste toneel van het derde bedrijf moet dan nog beginnen. En wat er dan nog voor spektakel komt, ik was voor altijd verkocht... 

  

Een opvoering had ik nog nooit meegemaakt. Eigenlijk durfde ik niet goed. Ik was bang dat het tegen zou vallen. Je bent natuurlijk erg verwend met uitvoeringen van Leonard Bernstein of Karl Böhm op CD en Birgit Nilsson is ook al weer bijna 10 jaar dood.

Maar gisteren was het dan zover. Een opvoering van de Nationale Reisopera in Assen, dat kon ik niet laten lopen. We hadden zitplaatsen op de eerste rij precies middenvoor. Ik kon de dirigent letterlijk aanraken en kon meelezen in de partituur. De foto is gemaakt vanaf mijn stoel.
We konden het dus prima volgen. En het was geweldig.

Een mooi sober decor met stemmige verlichting. In de pauze voor het derde bedrijf werden we opgeschikt door de mededeling dat Kurvenal (op de foto draait hij ons al veelbetekenend de rug toe) last had van plotseling opgekomen keelpijn. Maar hij had besloten toch door te zingen. "Wij danken u voor uw begrip." Begrip, hoezo? Zou die trouwe Kurvenal nu werkelijk overwogen hebben de gewonde Tristan in de steek te laten? Terwijl hij zelf toch ook gewoon doodgeschoten zal worden door koning Marke.

En hier de helden van dichtbij tijdens de Liebesnacht.

Tijdens de eerste pauze was er Apfelstudel en tijdens de tweede pauze waren er Duitse hapjes. En dan denk je natuurlijk meteen aan Sauerkraut mit Wurst. Und jawohl. Op de foto zie je de schaaltjes met zuurkool en daarnaast stonden de worsten. Bijzonder was dat al snel de worsten op waren terwijl er nog vele schaaltjes zuurkool onaangeroerd stonden. Hier viel het operapubliek toch wel wat door de mand. 

Zuurdesembrood

Het zuurdesem heb ik braaf elke avond verzorgd. Dat wil zeggen 2/3 deel weggooien en vers water en bloem toevoegen. Het brouwsel ging steeds meer borrelen en de geur (stank) werd steeds minder. Vandaag heb ik er een deeg van gemaakt en een brood gebakken. Ik vind het toch wel bijzonder: alleen bloem, water en zout en dan toch zo'n prachtig en luchtig brood.

Bob Dylan

Voor de tweede keer in een week naar Amsterdam. In de Heineken Music Hall ging Bob Dylan optreden. Eerlijk gezegd waren mijn verwachtingen niet bijzonder hoog gespannen. Je hoort van die verhalen over verstokte fans, die zichzelf na het zoveelste teleurstellende optreden voornemen om nooit meer te gaan. En dat omdat ze, ondanks dat ze het oeuvre volledig denken te beheersen, slechts hier en daar wat flarden tekst herkennen. Nu hoorde ik wel van een kenner dat Bob deze dagen bijzonder goed bij stem was. Dus wie weet.
En dan wordt het licht gedimd, er schieten wat spots over het podium, een man met een western hoed begint op een gitaar (niet Bob zelf, want die speelt al jaren geen gitaar meer op het podium) en je ziet wat bewegen. Als je goed kijkt zie je een man wijdbeens achter een microfoon staan en hij heeft nog een bos krullen ook. Dat moet hem zijn. De band is goed op gang gekomen en de zang begint. Hij is inderdaad goed bij stem. Een up tempo uitvoering van Time Has Changed, THC voor de die hards. En dan weet je het zeker, dit wordt een onvergetelijke avond. En dat werd het. Geweldig wat een optreden!

Fleetwood Mac

Samen met zo'n 17.000 anderen gingen wij gisteren op pad voor een avondje oudelullen muziek. Wij waren braaf een uur voor de tijd aanwezig en om 8 uur mocht het van mij dan ook wel beginnen. Maar ons geduld werd nog wel even op de proef gesteld: technische geluidsproblemen. Tegen 9 uur kwam het geruststellende (?) bericht dat er een busje vanuit Utrecht onderweg was. En hoewel ik er niet bijzonder veel vertrouwen meer in had, bleek het om 10 uur gefixt te zijn en werd er begonnen. Met het geluid is het nooit meer helemaal goed gekomen, maar dat zal wel verbeelding zijn. 
Het is natuurlijk geweldig om al die bekende nummers live uitgevoerd te zien worden. Dat de gitaarsoli bij dit soort optredens vaak te lang duren had ik ingecalculeerd. Gezien het enthousiasme van de zaal (en van Lindsey Buckingham zelf) was ik de enige die zich daaraan stoorde. Het tamboerijnspel van Stevie Nicks heeft in al die jaren in elk geval niets aan kracht ingeboet.