Ertrinken, versinken, unbewusst, höchste Lust

 

Zo'n dertig jaar geleden maakte ik kennis met Tristan und Isolde. Een collega student natuurkunde had de CD's van de Bernstein's uitvoering en was zo vriendelijk ze te kopiëren op cassette bandjes. Ik weet nog goed dat ik na 4 uur dacht dat het afgelopen was als Isolde tijdens het derde bedrijf in elkaar zakt naast het lijk van de uiteindelijk gestorven Tristan. Maar nee hoor, de koek was nog niet op. Nog lang niet. "Kurvenal! Hör! Ein zweites Schiff!" Het laatste toneel van het derde bedrijf moet dan nog beginnen. En wat er dan nog voor spektakel komt, ik was voor altijd verkocht... 

  

Een opvoering had ik nog nooit meegemaakt. Eigenlijk durfde ik niet goed. Ik was bang dat het tegen zou vallen. Je bent natuurlijk erg verwend met uitvoeringen van Leonard Bernstein of Karl Böhm op CD en Birgit Nilsson is ook al weer bijna 10 jaar dood.

Maar gisteren was het dan zover. Een opvoering van de Nationale Reisopera in Assen, dat kon ik niet laten lopen. We hadden zitplaatsen op de eerste rij precies middenvoor. Ik kon de dirigent letterlijk aanraken en kon meelezen in de partituur. De foto is gemaakt vanaf mijn stoel.
We konden het dus prima volgen. En het was geweldig.

Een mooi sober decor met stemmige verlichting. In de pauze voor het derde bedrijf werden we opgeschikt door de mededeling dat Kurvenal (op de foto draait hij ons al veelbetekenend de rug toe) last had van plotseling opgekomen keelpijn. Maar hij had besloten toch door te zingen. "Wij danken u voor uw begrip." Begrip, hoezo? Zou die trouwe Kurvenal nu werkelijk overwogen hebben de gewonde Tristan in de steek te laten? Terwijl hij zelf toch ook gewoon doodgeschoten zal worden door koning Marke.

En hier de helden van dichtbij tijdens de Liebesnacht.

Tijdens de eerste pauze was er Apfelstudel en tijdens de tweede pauze waren er Duitse hapjes. En dan denk je natuurlijk meteen aan Sauerkraut mit Wurst. Und jawohl. Op de foto zie je de schaaltjes met zuurkool en daarnaast stonden de worsten. Bijzonder was dat al snel de worsten op waren terwijl er nog vele schaaltjes zuurkool onaangeroerd stonden. Hier viel het operapubliek toch wel wat door de mand.