Ayurveda treatment

Onze gids, in wie wij een grenzeloos vertrouwen hebben, heeft ons gewaarschuwd voor ayurveda behandelingen door niet gekwalificeerde artsen. Volgens hem heb je twee keuzes "do the correct treatment or forget about it". Om er meteen aan toe te voegen dat hij wel een adres wist waar die correct treatment werd gegeven. Een prachtige buitenkans dus. 

En zo kwamen we dus in deze spreekkamer terecht. Hier zat de gekwalificeerde arts voor een intake gesprek. Dat bestaat uit het uitleggen dat je een basisbehandeling hebt, een massage met een olie bereid met maar liefst 60 kruiden. En dan moet de geest natuurlijk ook gereinigd worden. Daarvoor adviseert hij een behandeling voor waarbij je hoofd wordt overgoten met een straal olie. Geen gewone olie, maar een olie met 16 verschillende kruiden. Een half uur is voldoende. En daarna kan je maar beter een herbal steam bath nemen, zodat alle olie goed kan intrekken. De dokter heeft ervoor gestudeerd, dus lijdzaam haal ik de creditcard tevoorschijn. Want betalen doe je vooruit.  

Voor de zekerheid maak ik nog een foto van het diploma dat in de spreekkamer prijkt. Maar de behandeling verloopt voorspoedig. Al hebben we van de gekwalificeerde sinds het afrekenen weinig meer vernomen. De behandeling laat hij over aan anderen. (Van wie wij niets weten over kwalificatie of diploma's.)

Aukana Boeddha

Deze Boeddha is 13 meter hoog en dan ook nog uit een stuk gehouwen.

Grote voeten met tenen die neigen naar jubeltenen.

En natuurlijk staat ook hier een Bodhi boom. Leuk voor een foto.

Mihintale

Op deze heuvel begon ooit het Boeddhisme in Sri Lanka. De toenmalige koning van Sri Lanka kwam op deze heuvel tijdens de hertenjacht een monnik tegen. Dat was de speciaal uit India overgekomen Mahinda. Ze raakten aan de praat en de koning bleek geïnteresseerd en niet veel later bekeerde de gehele hofhouding zich (40.000 personen). Dat gaat lekker snel zo. Op de plaats van de ontmoeting staat deze kleine mangoboom-stoepa.

Hogerop staat deze grote stoepa met een doorsnede van 130 meter. Toch dient hij slechts om één enkele haar van Boeddha te bewaren.

Het is wel een beetje winderig daar boven, maar je hebt een mooi uitzicht.

Later is er ook nog een boeddhabeeldje geplaatst.

Ruwanwelisaya

De Ruwanwelisaya stoepa is de bekendste stoepa van Anuradhapura. Hij is in 140 voor Christus gebouwd, is ruim honderd meter hoog en de omtrek is bijna 300 meter. Dit is een korte samenvatting van een kwartier boeiende uitleg door onze gids.

Terwijl hij dat allemaal vertelde kwam er een groep, voornamelijk vrouwen, langs met een kleurige doek.  

Maar ja, er zat al een doek om de stoepa. Ik voorzag al wat problemen.

De aanwezige monniken bekijken de nieuwe doek en denken na over een oplossing alsof het hier een ingewikkeld koan betreft.

Maar na wat beraad komt er toch weer actie. De doek mag worden aangebracht. Deze monnik helt een handje. Hij trekt wel erg hard aan de doek.

Met zijn zessen moeten ze hem tegenhouden.

Maar het resultaat mag er wezen, kijk eens hoe strak het er omheen zit.

Biketour Anuradhapura

De oude stad van Anuradhapura is ook heel goed per fiets te verkennen. Op de fiets kun je immers beter van het mooie weer (een graad of 40) genieten dan in zo'n auto met airco. En je hoort alle geluiden, ruikt alles en je kunt ook nog met RunKeeper punten sparen voor SamenGezond (als je niet vergeet het programma te starten.)

Op het reclamebord langs de weg zien de fietsjes er redelijk sportief uit. Voor het vergelijk heb ik mijn exemplaar er even onder geplaatst. Ik huurde een originele postbode fiets. Te herkennen aan de extra degelijke bagagedrager en de bel, dat glimmende ding net onder het stuur. Mij werd op het hart gedrukt deze vooral niet te gebruiken. De bewoners zouden dan allemaal naar de weg komen om hun post in ontvangst te nemen.

Onze gids bleek niet zo'n beste fietser. Zo langzaam, dat je bijna omviel. En als we soms even voorop fietsten en omkeken, was hij al weer meters achterop gesukkeld. En hoewel ik de taal echt niet snap, begreep ik wel dat hij door iedereen werd uitgelachen omdat hij per fiets was. In elk gesprek dat hij voerde met bekenden ving ik steeds het woordje "bike" op en begon men meteen te lachen. En hijzelf te zuchten.

Gangaramaya

Behalve de twee boeddhabeelden voor de deur ziet de buitenkant van de Gangaramaya tempel in Colombo er eigenlijk nog redelijk ingetogen uit.

Maar binnen is het wat uitbundiger. Metershoge beelden en een mooi afgewerkt plafond.

En natuurlijk een mooie achtertuin met een stupa erin.

Dutch people in Colombo

Bij Colombo lag vroeger een dal waar jakhalzen voorkwamen. De Nederlanders konden wel van Nederland naar Ceylon varen, maar wisten kennelijk het verschil tussen een jakhals en een wolf niet en noemden het daarom Wolvendaal. Een kerk erop en dan heb je dus de Wolvendaal Church. Toen ik tegen de locale koster (zo noemde deze man zich echt) opperde dat de muur wel een likje verf kon gebruiken verzekerde hij me dat dat binnenkort ging gebeuren. Ze hadden daarvoor geld gekregen uit Nederland. En vervolgens wees hij een aantal kisten aan waar nieuwe ramen in zaten, eveneens een gift uit Nederland.

En het interieur doet inderdaad Nederlands aan.

Op de vloer liggen grafstenen, compleet met Nederlandse teksten. Een doodskop geeft aan dat de overledene aan malaria is bezweken.

Ze hebben hier nog meer overblijfselen uit de Dutch Period. Het Slave Island bijvoorbeeld. Zo genoemd omdat de Nederlanders daar de slaven gevangen hielden. Ze hebben zelfs krokodillen uitgezet om ontsnappingen te voorkomen. Maar uiteindelijk hebben ze de slaven toch maar allemaal vermoord. En onze gids maar vertellen dat het de Engelsen waren, om ons niet in verlegenheid te brengen. Jaja, de VOC mentaliteit! Een paar nieuwe ramen en wat blikken verf vind ik maar een karige genoegdoening. Shepherd van de VN heeft gewoon gelijk, we gaan niet goed om met ons slavernij verleden.