dinsdag 19 juni 2012

Kunst met de K van Kartner

Gisteren was ik op verjaardagsbezoek bij mijn moeder in Breda, ze werd 80. De kamer was gevuld met generatiegenoten van haar en zoals gebruikelijk kwamen de verhalen. 
Al snel kwam het gesprek op Pierre Kartner.  Er werd verteld dat hij heeft gewerkt als bakker en in een frietkraam. Deze combinatie van ambachten komen we overigens ook bij Emile Ratelband tegen. 
Ook heeft hij een jaar bij de gemeente Breda gewerkt op de drukkerij. Kijk dat lees je dan weer niet in zijn biografie. Het verhaal gaat dat hij op een dag zo maar is weggebleven. De gemeentesecretaris herkende hem even later in Amsterdam en heeft hem toen ter plekke op staande voet ontslagen. Dat waren nog eens tijden, een gemeentesecretaris die alle ambtenaren persoonlijk kent en voldoende daadkracht toont om ze ook nog op staande voet te ontslaan.
Uit de tijd dat hij bij de drukkerij werkte, komt het hierboven afgebeelde kunstwerk. Net als op de kleuterschool: wasco met daarover een laagje Oost-Indische inkt en maar krassen.  En zeg nu zelf: dit pareltje doet toch in niets onder voor bijvoorbeeld "dat kleine cafe aan de haven" of "het smurfenlied". 
Een kunstkenner en collega van Pierre had dit meteen door en heeft het laten inlijsten bij lijstenmakerij Jas in de Veemarktstraat. Die kunstkenner was mijn vader en sindsdien hangt dit kunstwerk bij hem op het toilet. Inmiddels al zo'n 50 jaar.  

1 opmerking: