Ommetje Kerspel Goor

Gisteren liepen wij het ommetje Kerspel Goor. Nu stelt Goor al niet zo heel veel voor, Kerspel Goor is nog minder. Ik had er zelf nog nooit van gehoord. En dat een kerspel een parochie is, dat wist ik ook niet.

Het heeft de hele tijd geregend. Nu vind ik dat niet zo erg. Het levert ook wel mooie plaatjes op. De mais staat op het veld. Onvoorstelbaar dat dit over enkele weken een paar meter hoog is en je er dan niet meer over heen kunt kijken.

Hoogtepunt van de wandeling is deze eeuwenoude grenssteen van Bentheimer steen.

Halverwege de route kwamen we deze pleisterplaatsje "BerLin" tegen. In de voortuin van Berry en Linie kunnen voorbijgangers koffie of thee maken of wat fris uit de koelkast pakken. Zo'n leuk initiatief lieten wij niet onbeantwoord.

Zo nat van de regen ziet alles er wel lekker fris uit. Zelfs de stammen van de beuken glimmen. 

Actie

Gisterenmiddag werd ik opgeschrikt door iemand van onze communicatieafdeling. Of ik bereid was om een aantal actievoerders van de Socialistische Partij te woord te staan. Natuurlijk was ik dat. Ik heb tenslotte wat ervaring. Bij een vorige werkgever had ik ooit Pieter Storms van het programma Breekijzer op de stoep staan. 
Ik werd opgewacht door een twaalftal in SP outfit gehulde actievoerders. Sandra Beckerman, fractievoorzitter van de SP in de provinciale staten Groningen, voerde het woord. En ik moet zeggen, dat deed ze prima. Het kostte haar weinig moeite om mij voor zich in te nemen. En daarbij stelde ze vast "ik merk dat ik u raak". Dankbaar nam ik de honderd hartvormige ballonnen aan.  

Dat het nog niet zo makkelijk is om die vervolgens op je werkplek te krijgen, was zelfs de aanwezige pers niet ontgaan. Deze foto stond vandaag in het Dagblad van het Noorden. Met als onderschrift "Manager arbeidszaken Roland Verbist heeft zojuist de ballonnen van de SP in ontvangst genomen en probeert ze in het gebouw van Menzis mee te nemen in de lift."

Maar uiteindelijk is het toch gelukt en show ik de ballonnen nog even aan wat collega's.  

Twentepad (van Oldenzaal naar Almelo)

Het vertrekpunt van vandaag, het Plechelmusplein in Oldenzaal. De vlag wapperde in de toren, want 5 mei, maar op Sint Plechelmus maakte dat weinig indruk.

Je zou denken dat zo'n wandeling niet bijzonder gevaarlijk was, maar dat schijnt toch anders te zijn.

De Gammelkerbeek.

Dit Lateraalkanaal ziet er best aardig uit. Maar om na 75 kilometer wandelen door Twente ineens anderhalf uur langs een kanaal te moeten lopen, viel wat tegen.

Gewoon doorlopen en dan kom je vanzelf in Almelo, het eindpunt.

En RunKeeper geeft de statistiek van de dag, bijna 30 kilometer in bijna 8 uur. De gemiddelde snelheid valt wat tegen, nog geen 4 kilometer per uur, maar toch 1717 calorieën verbrand. En nog belangrijker, 25 punten voor het Samen Gezond spaarprogramma van Menzis. Al krijg je die al na 1 kilometer.

Twentepad (van Ootmarsum naar Oldenzaal)

Vanochtend verlieten we Ootmarsum voor de etappe naar Oldenzaal. Ootmarsum wordt ook wel Siepelstad genoemd en daarom hebben ze ook een beeld van een siepelvrouw. (Voor de leken, een siepel is een ui.)

De watermolen van Singraven.

Hier zijn we al in Oldenzaal, bij het landgoed Kalheuping. En daar blijkt dat Ootmarsum niet de enige plek is met kunst in Twente.

Na bijna 27 kilometer komen we bij het eindpunt van vandaag, de Sint Plechelmusbasiliek.

Twentepad (van Tubbergen naar Ootmarsum)

Wij lopen in 3 dagen een groot stuk van het Twentepad. Vandaag het eerste stuk van Tubbergen naar Ootmarsum. Dit is het startpunt Tubbergen.

Twente ligt er mooi bij deze tijd van het jaar. En dit weiland ruikt ook nog eens heerlijk naar versgemaaid gras. 

Het is hier en daar wat geaccidenteerd en dat geeft mooie vergezichten.

En als je het wil zien, zijn er ook heel mooie dichtbijgezichten.

 Na 26 kilometer loop je dan zo Ootmarsum binnen.

En dan nemen wij altijd een groot glas bier, want dat zakt dan direct zo lekker naar je benen. 

Het echte verhaal van Barack en het melkmeisje

Vorige week was ik in het Rijksmuseum en schreef in mijn post dat ik blij was dat Mark Rutte het Melkmeisje voor Barack Obama geheim had weten te houden. Dat dacht ik tenminste, omdat de belangstelling voor dat schilderij zo klein was.  

Maar het was alleen niet helemaal correct. Gelukkig wees een lezer mij er op. Vandaar bij wijze van rectificatie deze foto.

Dagje Amsterdam

Vandaag hebben we het weeralarm getrotseerd en zijn naar Amsterdam gegaan. Altijd leuk.

 

Frisse blaadjes aan de bomen langs de grachten.

Goede voorzieningen.

 

Een leuk museum. Let ook even op de lucht. Zou het dan toch ergens op slaan, die weer code geel? (Het antwoord is nee.)

En dan nog even een foto van het absolute topstuk. Wat prettig dat Mark dit geheim niet heeft onthuld aan Barack.