Venusovergang 2012 (part 2)

Hier sta ik dan. Met mijn eclipsbril te speuren naar een gat in de bewolking om iets van de Venusovergang op te vangen. De bewolking is echter zo dik dat de flitser automatisch afgaat. Dat geeft trouwens wel weer een speciaal effect. Dat het echt niets wordt, blijkt wel als het even later zelfs zachtjes begint te regenen. Nee, die lucht breekt niet meer open.
De volgende Venusovergang in 2117 maak ik niet meer mee. Gelukkig is Venus grote delen van het jaar te zien als ochtend of avondster. En eigenlijk vind ik Venus als helder stralende ster veel mooier dan als zwart stipje voor de zon. 

Venusovergang 2012

Begin dit jaar had ik al een knipsel in mijn agenda geplakt. 
"Het absolute sterrenkundige hoogtepunt van 2012 is de Venusovergang van 6 juni. Gezien vanaf de aarde beweegt de planeet Venus voor de zon langs. Vroeg in de ochtend is het einde van het verschijnsel zichtbaar vanuit Nederland. Pas op 10 december 2117 is er opnieuw zo'n Venusovergang zichtbaar."
Vroeg in de ochtend blijkt dus vanaf half 6 tot 7 te zijn. Ik verwacht 10 december 2117 niet meer te halen,  dus dat wordt vroeg opstaan. Al is de kans dat het bewolkt zal zijn aanzienlijk. Ik heb er zelfs speciaal een eclipsbril voor aangeschaft. 

Koudste zomerdag sinds 1975

Wat een gezeur over de koudste zomerdag. Nog niet zo lang geleden was het op 3 juni nog niet eens zomer. Maar ja, die meteorologen moeten zo nodig het begrip meteorologische zomer introduceren.

Maar goed, wij gingen gewoon op pad. Het was helemaal niet koud. Zeker niet te koud om te wandelen. Deze winter liepen we ook op dagen dat het niet warmer werd dan -10 en dat is ook goed gekomen. In het begin regende het nog een beetje, maar dat hield na een paar uur vanzelf op. 

De Zeijerwiek was ooit een belangrijke scheepvaartverbinding. (Nou ja belangrijk, het is natuurlijk geen Drentse Hoofdvaart of Panamakanaal.) Nu bloeien er gele plomp en gele lissen. De vlek op de foto komt door een regendruppel op de lens. 

Vroeger werden offers aan de goden gebracht bij het Bollerveen. Ook schijnen er ook wat veenlijken gevonden te zijn. Tegenwoordig grazen er geiten.
.

Dit is een tjasker. Daarmee werd plaatselijk het veen droog gemalen, zodat er turf kon worden gewonnen.

En dit is het hunebed van Zeijen. Eigenlijk stelt het niet zo veel voor. Maar het ligt in een soort kuil en dat is dan wel weer bijzonder. Net of de bodem onder het gewicht van de stenen is doorgezakt. 

Monsterachtige bloemen

Aan de rand van het Noordsche Veld zag ik dit vingerhoedskruid. Maar zo'n grote bloem boven in, dat had ik nog nooit eerder gezien.

Gelukkig hebben we tegenwoordig internet. Ze noemen het een pelorische topbloem.  Van het Griekse peloria, dat monster betekent. Het is een mutatie die wel vaker voor komt. 

Nieuw zadel

Toch maar even een nieuw zadel gekocht. Ik nam geen risico en kocht gewoon een Brooks. Nu weet ik tenminste zeker dat ik er weer 30 jaar mee vooruit kan. Ik verheug me nu al op vele uren zitcomfort.

Gelzadel

Acht jaar geleden kreeg ik een nieuwe fiets. Het zadel heeft het inmiddels begeven. Het is open gebarsten en er komt allemaal viezigheid uit. 

Gelukkig hadden we nog wat tape voor een grondige reparatie. 


Maar het zet je wel aan het denken. Ik geloof dat ik maar afzie van die siliconen implantaten om mijn billen te liften. 

Een (goed) gesprek tussen vader en dochter.

"Hallo, met Emma."
"Hoi Emma, met Roland, hoe gaat het nu met je?"
"Ik heb geen belangstelling."
"Ik ben onderweg naar huis, over een half uur ben ik er."
"Ik zei toch dat ik geen belangstelling had."
"Kun je me Astrid dan even geven?"
"Sorry, die woont hier niet."

"Wil je dan toch even doorgeven dat ik er aan kom."

"Ik ga nu het gesprek beëindigen."
tuut, tuut, tuut.....