En ja hoor, daar is er al een.
En dit is een jonkie, heel schattig.
Vervolgens hoorden we hard geschreeuw. Wie schreeuwt er nu zo hard, zo jagen ze alle beren weg. Bleek het een andere excursie te zijn. Een hysterische vrouw liep te schreeuwen, helaas in het Frans en niet te verstaan. Haar man liep er achter aan met een groot rood hoofd, steeds als hij wat zei werd hij helemaal verrot gescholden. Het zag eruit alsof er net iemand door een beer was verslonden. Wat navraag leerde dat er een kind was kwijt geraakt. Wat een drama, totdat bleek dat hij 15 was, toen vond ik het al een stuk minder. Maar ook onze gids moest mee helpen zoeken. Dus wij weer in de wagen en als een gek terug naar het startpunt. Liep daar doodleuk die 15 jarige jongen, compleet met een koptelefoon op zijn hoofd. En konden wij de draad weer oppakken.
We werden naar een uitkijkhut gebracht en moesten drie kwartier naar een stuk bos kijken totdat eindelijk deze beer verscheen. Het was inmiddels wat donkerder, dus de foto is wat minder, maar het is toch echt een zwarte beer.
Wat een spanning toch weer allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten