Nu het nog even kan, wilden wij nog wat bloeiende heide zien. Gisteren probeerden wij het Hijkerveld. De beheerder had erg zijn best gedaan. Alles was zo geplagd, dat er alleen maar hele kleine plantjes stonden. Wel mooi paars. Over een paar jaar zal het er vast prachtig uit zien.
De heide viel dan misschien wat tegen we zagen wel deze schapen. Het zijn Schoonebeker heideschapen, de grootste heideschapen die er zijn. Een zeldzaam ras, in 1970 waren er nog maar 50. Inmiddels zijn er weer een paar duizend. Ze zijn te herkennen aan hun "nieuwsgierige oren". Wat daarmee bedoeld wordt weet ik niet, maar ik heb de oren maar extra goed op de foto gezet.
Terug naar de heide. Om geen risico te lopen sloeg ik het naslagwerk "Paarse Pracht, heidelandschappen van Drenthe" er op na. Daar zijn naslagwerken immers voor. Daar werd De Wildenberg aangeprezen. "De heide ziet er uit om door een ringetje te halen. Mooi schrale begroeiingen met buntgras, heidespurrie en korstmossen worden hier afgewisseld met vitale en helder paars bloeiende struikheide". Vandaag hebben we het gecontroleerd, en het klopte aardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten