Tulips

Smeerling - Bourtange

Vandaag een etappe van Smeerling (ik blijf het een beetje vies vinden klinken) naar Bourtange. De hele dag volgen we de Ruiten Aa.

Kijk eens wat een bosanemonen. Hier zijn ze nog dicht.

En hier open.

Een leuke bank om op te zitten denk je dan. Maar een plaatselijke koe had andere plannen met dit bankje. Dan maar even doorlopen.

Want om zo'n bak salade op te eten op een ondergescheten bankje gaat wat ver. 

Eindpunt Bourtange ziet er wel erg gelikt uit. 

Over gelikt gesproken.

Blauwe druifjes

Het is nu de tijd van de blauwe druifjes. 

Ik heb de foto omgedraaid en wat bewerkt in een poging om het op blauwe druiven te laten lijken. Van lente naar herfst, dat idee een beetje. 

Bellingwolde - Smeerling

Vandaag weer een stukje Noaberpad gelopen. Op zo'n berkenboom is de rood-witte markering voor mij zelfs te doen.

Het Boele Tijdenskanaal (zo heet dat ding nu eenmaal) inspireerde me om nog maar eens een omkeerfoto te maken. Voor degenen die het niet weten, een foto van iets maken weerspiegeld in het water en dat dan op zijn kop plaatsen.

Wilgenkatjes.

 

Natuurgebied de Gaarst.

Een geelgors. Ze fluiten normaal de vijfde symfonie vaan Beethoven, maar zoals je ziet houdt deze de snavel dicht. Jammer, heel jammer.

Dit is de Geselberg. Niet zomaar een tijdens de ijstijd opgestuwde heuveltje. In de periode tussen 1587 en 1597 werden er op deze Geselberg meer dan 20 mensen wegens hekserij gefolterd en levend verbrand. De namen staan te lezen op een speciale gedenksteen. Een schrale troost.
Op de gedenksteen spreken ze over ter tortuir stellen, dat vind ik wel erg mooi klinken. 

Flexibel kantoorconcept (part 2)

In een eerdere post meldde ik dat het facilitair bedrijf van mijn werkgever op het punt stond om "het grote ei van gebruikte koffiebekertjes" te verwijderen omdat het niet zou passen in het flexibele kantoorconcept. Om dat te voorkomen, heb ik het (getipt door enkele bezorgde collega's) aangemeld bij de kunstcommissie. Een kunstcommissie waar ook 2 externe kenners in zitten. Na enkele weken van schier ondraaglijke spanning kwam vandaag het verlossende mailtje. 

"Beste kunstliefhebber,

Dank voor je enthousiaste reactie op de oproep van de kunstcommissie van Menzis. Het verheugt ons dan ook dat we je kunnen vertellen dat we je werken graag willen laten zien in de tentoonstelling.

Niets is zo leuk als je eigen kunsttalent aan een groot en breed publiek te kunnen tonen. Dit geldt niet alleen voor professionele kunstenaars maar ook voor serieuze beoefenaars van kunst zonder kunstopleiding."

Kijk eens aan, door een heuse kunstcommissie is mijn recycling project zomaar gepromoveerd tot kunst. En wordt het tentoongesteld. Ik ben geen professioneel kunstenaar en heb geen kunstopleiding, maar ben kennelijk wel een serieuze beoefenaar van kunst. Dank u wel, kunstcommissie. Ik word er bijna verlegen van.

Noaberpad (start)

Met Kerstmis kreeg ik het boekje van het Noaberpad (Grenzeloos wandelen van Dollard naar Rijn) met een beschrijving van deze 415 kilometer lange wandeling van Bad Nieuweschans naar Kleve. Een boekje krijgen is altijd al leuk, maar ik beschouw het maar als uitnodiging en dan is het nog veel leuker.

Vandaag liepen we het eerste stuk, van Bad Nieuweschans naar Bellingwolde.

In Nieuweschans stond ooit de strokartonfabriek De Dollard. De fabriek staat er nog, nu wordt er karton gemaakt van oud papier. Deze maalstenen hebben ze daar kennelijk niet voor nodig en die hebben ze daarom maar voor ingang uitgestald.

Je schijnt ook nog risico te lopen als je gewoon wat wandelt.

Het dodenbastion bij Oude Schans. Daar liggen de doden hoog en droog begraven. Prettig dat de lijken wat hoger liggen. Bij een uitbraak van de Dollard verdwenen ooit zomaar 32 dorpen en 2 kloosters van de kaart. 

De Magnuskerk in Bellingwolde. 

Hoefblad (explosie?)

De hele week moeten we al horen wat voor geweldig weer het zal gaan worden. Tot en met waarschuwingen van het KWF Kankerfonds aan toe. Ook werd een ware vlinderexplosie beloofd.

Ik ben de hele dag buiten geweest, maar de zon heb ik niet gezien. En om drie citroenvlinders en een atalanta aan te duiden als vlinderexplosie, dat doet mij wat eufemistisch aan.

De lente is begonnen want het klein hoefblad bloeit. Dat is mooi genoeg. 

Nog zo'n lentebode, het groot hoefblad. Maar om één of andere reden doet die me toch wat aan de herfst denken.

DSM-5

Vandaag in de Volkskrant. De DSM-5, het nieuwe handboek voor de psychiatrie, komt binnenkort uit. Voorspeld wordt dat er wereldwijd miljoenen gezonde mensen een stoornis aangepraat krijgen. Eens afwachten hoe snel DMDD, MND, BED en GAD gemeengoed zullen zijn. 

Kijkduin

En na een reis van ruim drie uur sta je dan in Kijkduin. Er schijnt ook strand te zijn, maar door de mist is dat niet te zien.

Maar nu eerst aan het werk. 

Den Haag

Vandaag moet ik in Kijkduin zijn voor mijn werk. Mijn werkgever stimuleert duurzaam gedrag en daarom is heeft het openbaar vervoer de voorkeur. En heb net ontdekt dat er een collega in dezelfde trein zit. Dus kennelijk slaat het aan.
Heerlijk, lekker lezen, gratis internet en als speciale attractie rijden we ook nog over de nieuwe Hanzelijn.

Lente 2013

De lente lijkt nu toch echt begonnen.

Kijk maar, het speenkruid bloeit al weer...

... en de lama's staan weer lekker buiten in de wei. 

Kostbare lama-wol? 

Dit huis in de buurt van het dorpje Stuifzand staat bekend als het kleinste huis van Drenthe. Of dat echt zo is weet ik niet, maar erg groot is dit huisje natuurlijk niet. Tot 1984 woonde daar de toentertijd 98 jarige Greetie Linde (beter bekend als Olde Greetie). Olde Greetie en haar man hebben er hun vijf kinderen grootgebracht. Nadat de kinderen het huis hadden verlaten en haar man was overleden, is zij er alleen blijven wonen.

In het Spaarbankbos staat dit oorlogsmonument. Drie van de mensfiguren hebben een kruis op de plaats van het hart, twee een davidster. Maar goed, dat zien jullie zelf ook wel. 

Openbare voorzieningen

Bijzonder praktisch, dit soort voorzieningen. Maar vanwaar die tralies?

Zoek de verschillen

Een foto van mij op de boot naar Texel.

En een foto van mij op diezelfde boot, maar dan 24 jaar geleden. Niets veranderd, alsof de tijd heeft stilgestaan. Behalve dan misschien dat de brillen tegenwoordig ietsje kleiner zijn.

Chateau de Camensac 1978

Een leuk idee. Een partij wijn uit het geboortejaar van je dochter opslaan om die bij haar bruiloft op te drinken. En zo kreeg ik gisteren zomaar een 35 jaar oude Haut-Médoc te drinken.
En hoe het smaakte? Ja, hoe zeg je dat nu diplomatiek? Laat ik maar zeggen dat het bruidspaar een paar jaar te lang had gedraald. De wijn bleek namelijk een aantal jaren over haar hoogtepunt heen te zijn. Maar was overigens nog steeds goed te pruimen. Dit was voor de aanwezige lolbroeken aanleiding om te suggereren dat hetzelfde mogelijk ook voor de bruid zou gelden. Dat snapte ik niet zo goed. Alsof zij ook 35 jaar in een muffe kelder had doorgebracht. 

In een schapenboet op Texel

Gisteren waren wij in een schapenboet op Texel. Van buiten niets bijzonders te zien.

De binnenkant vertoonde wel enige voortekenen van op handen zijnde feestelijkheden. En dat klopte, want hier zou een huwelijk voltrokken worden. 
Alles ging goed, totdat de ambtenaar van de burgerlijke stand iets over de schreef ging. Zij suggereerde, nota bene net nadat het huwelijk officieel was afgesloten, dat de bruid nu de naam van de bruidegom zou gaan voeren. Iedereen die de bruid een beetje kent, en dat geldt doorgaans voor de meeste aanwezigen bij zo'n plechtigheid, wist dat dat nooit de bedoeling kon zijn. Met een verbeten gezicht pakte de bruid een sabel. Een siddering ging door de schapenboet. 

Gelukkig betrof het slechts het sabreren van de champagne.

Zo'n fles met een afgehouwen hals zier er dan misschien wat lullig uit, de Blanc de Blanc van Eric Isselée smaakte er niet minder om. We hadden niet voor niets een uur in de kou gezeten, de champagne was prima op temperatuur.

 

Maar ook de bruidegom liet zich niet onbetuigd. Hier snijdt hij de bruidstaart aan. Met een heus keukenmes. Toegegeven, dat oogt een stuk minder spectaculair dan het openen van een champagnefles met een sabel. Maar kennelijk geeft dat de verhoudingen bij het prille paar goed weer.

Cari en Goos-Jan veel geluk samen en bedankt voor een memorabele dag!

Pagan tradition

Even fietsen door de kou en dan is daar het paasvuur bij Taarlo.

Tiramisu pavlova