Assernacht 2012

Hoezo halve finale EK Duitsland tegen Italië? De donderdagavond voor de TT is er Assernacht.

Diverse podia met optredens.

Deze band was zelfs helemaal van Amsterdam naar Assen gekomen.

En de TT kermis met een zweefmolen.

En een reuzenrad.

Guillaume le Roy

Deze houtsnede van Guillaume le Roy heb ik vandaag op de kop weten te tikken. Dat is weer eens wat anders dan Pierre K. 

Floriade 2012

Vandaag gingen we naar de Floriade. Er was veel te zien.

Veel mooie gebouwen, vaak met glas en hout. Dit gebouw was van Spanje. En zo hadden veel landen een eigen pand. Binnen in die panden viel het nogal tegen. Of het was ingericht als een soort VVV kantoor met toeristische folders. Maar als de teksten regelrecht en ongecensureerd uit de Google vertaler komen, dan vind ik dat geen aanprijzing. Google vertalen van Indonesisch naar Nederlands levert nu eenmaal echt geen leesbare zinnen op. Of er het zag er uit als een soort Wereldwinkel en werden er allerlei prullaria verkocht. 

Dit ziet er toch prachtig uit van buiten.

En van binnen.

Deze vrolijke bloemen op zonne-energie zien er ook leuk uit.  

En van onderaf ook. Voor € 28 kon je er eentje kopen. En ze moeten eigenlijk wel in een groepje bij elkaar. En daarvoor vond ik ze te duur. Gelukkig hebben we de foto's nog.

Van deze koppen zou een exemplaar volstaan in onze tuin, maar ze waren niet te koop.

The Comedy of Errors

Ook dit jaar zijn we naar het Shakespeare theater in Diever geweest. Het is ons gelukt om kaartjes voor de eerste try-out te bemachtigen. Dat het een try-out is, merkte ik als leek niet. En het was eigenlijk wel prettig dat het niet helemaal afgeladen vol zat, zoals bij de echte voorstellingen.

Zo ziet het er uit, Ephese nagebouwd in het het openluchttheater in de bossen bij Diever.

Het verhaal van deze komedie zal iedereen wel kennen, dus dat ga ik niet opschrijven. Hier wordt Egeon gearresteerd.

Antipholus met twee lammetjes. Tijdens de voorstelling hoorde je steeds de vogels maar ook de schapen. Wat leuk zo'n openluchttheater in landelijk Drenthe, dacht ik nog. Bleken het gewoon deze twee acteurs te zijn, die kennelijk nerveus voor hun eerste optreden er back stage vrolijk op los blaatten. Een van hen begon trouwens enthousiast van de bloemen van Antipholus te eten. Een grappig stukje improvisatie van zo'n beest.

 Tijdens de after party kon ik nog even met een van de hoofdrolspelers op de foto.

Giallo zucchini (terza parte)

Het gaat uitstekend met de courgette in de zak potgrond. Precies 5 weken na de start ziet het er zo uit. Maar of het met de kleur nog goed gaat komen? Ik begin daar aan te twijfelen. Giallo betekent toch echt geel. 

Kunst met de K van Kartner

Gisteren was ik op verjaardagsbezoek bij mijn moeder in Breda, ze werd 80. De kamer was gevuld met generatiegenoten van haar en zoals gebruikelijk kwamen de verhalen. 
Al snel kwam het gesprek op Pierre Kartner.  Er werd verteld dat hij heeft gewerkt als bakker en in een frietkraam. Deze combinatie van ambachten komen we overigens ook bij Emile Ratelband tegen. 
Ook heeft hij een jaar bij de gemeente Breda gewerkt op de drukkerij. Kijk dat lees je dan weer niet in zijn biografie. Het verhaal gaat dat hij op een dag zo maar is weggebleven. De gemeentesecretaris herkende hem even later in Amsterdam en heeft hem toen ter plekke op staande voet ontslagen. Dat waren nog eens tijden, een gemeentesecretaris die alle ambtenaren persoonlijk kent en voldoende daadkracht toont om ze ook nog op staande voet te ontslaan.
Uit de tijd dat hij bij de drukkerij werkte, komt het hierboven afgebeelde kunstwerk. Net als op de kleuterschool: wasco met daarover een laagje Oost-Indische inkt en maar krassen.  En zeg nu zelf: dit pareltje doet toch in niets onder voor bijvoorbeeld "dat kleine cafe aan de haven" of "het smurfenlied". 
Een kunstkenner en collega van Pierre had dit meteen door en heeft het laten inlijsten bij lijstenmakerij Jas in de Veemarktstraat. Die kunstkenner was mijn vader en sindsdien hangt dit kunstwerk bij hem op het toilet. Inmiddels al zo'n 50 jaar.  

Geslaagd

Hier wappert weer de Brielse vlag. Emma is geslaagd.

Giallo zucchini (seconda parte)

Met de courgettes gaat het voorspoedig, ze bloeien al.

Montfort

Wij hebben overnacht in Montfort. De sporen van de windhoos van een paar dagen eerder waren nog te zien. 

We sliepen in 't Kafee ane Kerk.

En dit is dan het uitzicht vanuit onze slaapkamer, de kerk. Wat een lelijk ding! Heb je net de basiliek van Sint Odiliënberg gezien, dan is dit wel een afknapper. En anders trouwens ook. En dan te weten dat er in dit dorp ooit een mooie kerk stond. Die werd gesloopt omdat er plannen waren om een kolenmijn te bouwen. Dat ging niet door, maar toen was het al te laat. Toen de boerenbevolking zag hoe de nieuwe kerk werd gebouwd, zagen ze dat het dak niet goed werd geconstrueerd. Maar ja, naar de boeren werd natuurlijk niet geluisterd. En dat is jammer. Nu wordt er jaarlijks gecollecteerd vanwege lekkages in de kerk.    

Swalmen Sittard

Wij zijn nog steeds bezig met het Pieterpad. De etappe van Swalmen naar Montfort en van Montfort naar Sittard waren aan de beurt. De weersverwachting was niet best, maar daar slaan wij al tijden geen acht meer op. Het klopt vaak niet en bovendien vinden we het onzin om vanwege het weer binnen te blijven.

Neem nu dit perceel met vreemd gesnoeide platanen. Om dat zo te zien liggen in het bos is op zich al bijzonder. Maar met de dreigende wolken erboven wordt het een stuk spectaculairder. 

Ik ben wat kleurenblind. Rood zie ik niet goed en ik loop dan ook moeiteloos een klaproos voorbij zonder hem te zien. Maar hier stonden er zo veel dat ze mij zelfs opvielen. 

Het was trouwens een internationale wandeling. Gelukkig werd er niet gecontroleerd, wij hadden geen gültiges Grenzübertrittspapier, en konden we onze wandeling ongestoord voortzetten.

Ze horen bij Limburg, maar echt fraai zijn de aspergebedden niet meer sinds ze ingepakt worden in landbouwplastic. Jammer dat dat kennelijk nodig is. Dan ziet zo'n gerstakker er toch een stuk beter uit.

Nog even een foto van een bloeiende braam.

Sint Odiliënberg

Al van kilometers afstand is de basiliek te zien. Zoiets verwacht je niet in een plaatsje van 4000 inwoners. Maar dat Connie Palmen er vandaan komt, verwacht je evenmin. Zo zie je maar weer.

Aan de achterkant ziet het er ook indrukwekkend uit.

Van binnen wat glas in lood. Maar verder allemaal vrij basic ingericht. Geen overdadige opsmuk.

Kijk maar eens naar dit houten plafond. 

Je kunt in Sint Odiliënberg ook gewoon op een terrasje gaan zitten. Het terras moesten we delen met leden van de plaatselijke harmonie, die 's ochtends nog de processie hadden begeleid. Maar er inmiddels niet meer uitzagen alsof ze nog enige muziek uit hun instrumenten zouden kunnen krijgen.    

Pioenroos

De pioenroos bloeit. En dan moet je er snel bij zijn met je camera. Dat bloeien gebeurt namelijk altijd in een onstuimige periode. Een flinke regenbui of een windvlaag en de boel ligt plat.

Windhoos in Montfort

Dit weekeinde lopen wij in twee etappes van het Pieterpad van Swalmen naar Sittard. Om te overnachten hebben we een kamer geboekt in Montfort. Nu maar hopen dat die kamer nog beschikbaar is na al dit natuurgeweld.

Venusovergang 2012 (part 2)

Hier sta ik dan. Met mijn eclipsbril te speuren naar een gat in de bewolking om iets van de Venusovergang op te vangen. De bewolking is echter zo dik dat de flitser automatisch afgaat. Dat geeft trouwens wel weer een speciaal effect. Dat het echt niets wordt, blijkt wel als het even later zelfs zachtjes begint te regenen. Nee, die lucht breekt niet meer open.
De volgende Venusovergang in 2117 maak ik niet meer mee. Gelukkig is Venus grote delen van het jaar te zien als ochtend of avondster. En eigenlijk vind ik Venus als helder stralende ster veel mooier dan als zwart stipje voor de zon. 

Venusovergang 2012

Begin dit jaar had ik al een knipsel in mijn agenda geplakt. 
"Het absolute sterrenkundige hoogtepunt van 2012 is de Venusovergang van 6 juni. Gezien vanaf de aarde beweegt de planeet Venus voor de zon langs. Vroeg in de ochtend is het einde van het verschijnsel zichtbaar vanuit Nederland. Pas op 10 december 2117 is er opnieuw zo'n Venusovergang zichtbaar."
Vroeg in de ochtend blijkt dus vanaf half 6 tot 7 te zijn. Ik verwacht 10 december 2117 niet meer te halen,  dus dat wordt vroeg opstaan. Al is de kans dat het bewolkt zal zijn aanzienlijk. Ik heb er zelfs speciaal een eclipsbril voor aangeschaft. 

Koudste zomerdag sinds 1975

Wat een gezeur over de koudste zomerdag. Nog niet zo lang geleden was het op 3 juni nog niet eens zomer. Maar ja, die meteorologen moeten zo nodig het begrip meteorologische zomer introduceren.

Maar goed, wij gingen gewoon op pad. Het was helemaal niet koud. Zeker niet te koud om te wandelen. Deze winter liepen we ook op dagen dat het niet warmer werd dan -10 en dat is ook goed gekomen. In het begin regende het nog een beetje, maar dat hield na een paar uur vanzelf op. 

De Zeijerwiek was ooit een belangrijke scheepvaartverbinding. (Nou ja belangrijk, het is natuurlijk geen Drentse Hoofdvaart of Panamakanaal.) Nu bloeien er gele plomp en gele lissen. De vlek op de foto komt door een regendruppel op de lens. 

Vroeger werden offers aan de goden gebracht bij het Bollerveen. Ook schijnen er ook wat veenlijken gevonden te zijn. Tegenwoordig grazen er geiten.
.

Dit is een tjasker. Daarmee werd plaatselijk het veen droog gemalen, zodat er turf kon worden gewonnen.

En dit is het hunebed van Zeijen. Eigenlijk stelt het niet zo veel voor. Maar het ligt in een soort kuil en dat is dan wel weer bijzonder. Net of de bodem onder het gewicht van de stenen is doorgezakt. 

Monsterachtige bloemen

Aan de rand van het Noordsche Veld zag ik dit vingerhoedskruid. Maar zo'n grote bloem boven in, dat had ik nog nooit eerder gezien.

Gelukkig hebben we tegenwoordig internet. Ze noemen het een pelorische topbloem.  Van het Griekse peloria, dat monster betekent. Het is een mutatie die wel vaker voor komt. 

Nieuw zadel

Toch maar even een nieuw zadel gekocht. Ik nam geen risico en kocht gewoon een Brooks. Nu weet ik tenminste zeker dat ik er weer 30 jaar mee vooruit kan. Ik verheug me nu al op vele uren zitcomfort.

Gelzadel

Acht jaar geleden kreeg ik een nieuwe fiets. Het zadel heeft het inmiddels begeven. Het is open gebarsten en er komt allemaal viezigheid uit. 

Gelukkig hadden we nog wat tape voor een grondige reparatie. 


Maar het zet je wel aan het denken. Ik geloof dat ik maar afzie van die siliconen implantaten om mijn billen te liften. 

Een (goed) gesprek tussen vader en dochter.

"Hallo, met Emma."
"Hoi Emma, met Roland, hoe gaat het nu met je?"
"Ik heb geen belangstelling."
"Ik ben onderweg naar huis, over een half uur ben ik er."
"Ik zei toch dat ik geen belangstelling had."
"Kun je me Astrid dan even geven?"
"Sorry, die woont hier niet."

"Wil je dan toch even doorgeven dat ik er aan kom."

"Ik ga nu het gesprek beëindigen."
tuut, tuut, tuut.....